Qarabağ Gözəli
Ay işığında itirmişəm kölgəni,
bu gecə,
bu gecə tutmuşam körpəni
əlimdə körpə qəlbini
qəlbimə dirən danış qəmini
tükətmə səbrimi
briz üfüləyir yelkənini
qayalar yarır dalğaları, dağıdır gəmini
qaranlıqda itirmişəm səni...
bizi, ikimizi
göylər alışıb yanır
alovlar danışır sanki
qayıtmağa səbəbim yox
yolum yox, evim yox,
amma sirrim çox
bəlkə brizlər əsib itirmiş səni
axtarıram əl izlərini...
Qarabağda. . .
ucsuz bucaqsız qaranlıqda
tarantula torları aranlarda
düşmən meyidləri torlarda
yalvaran aciz cisimlər qapılarda
qan iyi gəlir bu yalanlardan
qan ləkələri toz örtmüş daşlarda
ilanlar növbə tutur qalamda
sevgiylə ölüm alın yazımda
qırmızı rənglər payızımda
çapalayan balıqlar qayığımda
qayığım dəryada, ümmanda
axtarıram səni dualarımda
imanım Quranda, eşqim OXU-da
yazırsan məktubunda...
bu məktub uçurumda,
dağıntıda, ay işığında
çatıram ruhuna
səbr elə mələyim
hardasan Qarabağ gözəlim?
ağ paltarlı Qarabağ gəlinim?
dörd nala çapır Bozatım
reaktiv səsə qaçan tufanım
arxada qoyduğum xatirələr
silər qayğılar, silər ürəyində nəbzlər
ürəyində tikilən beton divarlar
ürəyində bitən ürəyinə batan tikanlar
ürəyindən əllərinə tökülən qanlı yarpaqlar
yaralı marallar cığırda, ceyranlar…
qanla dolu səngərlər, bataqlıqlar
boş torpaqlarda ölümü gözləyən varanlar
ölümə gedər, qara tarixdə itər
keçmişin ləkəsi, yarası sinəmdə açıq
bu zalımlar yazıq, sığınacaq palçıq...
Səni tapıram, yuxudan oyadıram
mənə bax Qarabağ gözəlim!
mənə bax dənizimə batmış lövbərim!
Azan səsi çox yaxın
gözlərini aç artıq!
Əzminə, gözəlliyinə baş əyirəm
baş əyirəm zəngin mərdliyinə
baş əyirəm bitməz ümman sevginə
tutmuşam başını, gözlərini aç artıq!
alnından öpürəm
canından canıma keçir güllərin ətri,
əbədi kainatda əbədi bağların ətri
quşların, çayın səsi...
üfüq kimi düz ürək döyüntələrin
əllərimdə itir əllərin...!
Göyə baxıram içirəm Tanrı qüvvətini
göz yaşlarım alov qəlpələri
qaçıram qaçan kəfənlərə
iki silah belimdə, iki silah əlimdə
hər silahda sonsuz güllə
cəhənnəm yağışı torpağa tapşırır min damcı
hər damcıdan qoparıram min saxta ürək
her evdə buraxıram min sancı
yer üzündən əksik min yalançı
cəhənnəm dərgahında min qamçı
dar ağacı, qan axmayan damarı
qanayan damağı, gözləmirəm sabahı
ildırımlar saçır gözlərimdən
hər hüceyrədə dəliklər açan cisimlərdən
ayrılır milyon qəlpə batır milyon qəlbə
mənə batan kimi, şeytanı parçalayan qüvvə kimi
pələnglərə atıram bölünmüş ruhlar, ürəklər
bəbir pəncəmdə can verən canlar
yox olmuş nəsillər, yox olmuş körpülər
dağılmış binalar, məhv olmuş evlər
sarsılmış ruhsuz bədənlər
ölmüş zehinlər, mənəvi dəyərlər
Qaçıram zirvəyə...!
ay işığında nəfəsin nəfəsimdə
bağışlamıram!
bağışlamıram itkini, səpirəm kini!
Qalxıram zenitə...!
Əzrailə baxıram...
kainatda toqquşan iki ulduzu endirim!
bitirim son nəfəsləri, söndürüm bu qəzəbi!
həvəsiylə qalxır cismim...
Birdən çiynimdə bir toxunuş…!
son zərbədən öncə çevrilir baxışlarım
gözümə sataşır doğma naxışların
baxıram qarşımda Qarabağ gözəli...!
saçların toxunur üzümə...
əllərin qəzəb əllərimi çevirir mehə...
mən axı səni harda itirdim belə...
itirik ay işığında birlikdə bu gecə...
EK©